Halucynacje alkoholowe

Halucynacje, czy też omamy to spostrzeżenia zmysłowe, które pojawiają się, mimo tego, że nie występuje ich zewnętrzny bodziec. Halucynacje alkoholowe to ogromna przeszkoda w leczeniu choroby alkoholowej. Halucynacje pojawiają się u osób uzależnionych od alkoholu, które po okresie nadużywania alkoholu radykalnie ograniczyły jego ilość w swoim codziennym życiu lub postanowiły przestać pić. Halucynacje dzielimy na: słuchowe, wzrokowe, węchowe, smakowe oraz halucynacje somatyczne.

Na objawy zespołu abstynencyjnego nakładają się więc objawy psychotyczne mające w chorobie alkoholowej postać halucynacji. Popularne psychozy alkoholowe można podzielić m.in. na majaczenie alkoholowe, paranoję alkoholową (zespół Otella), jak też ostrą i przewlekłą halucynozę alkoholową.

W leczeniu choroby uzależnienia od alkoholu halucynacje zaliczane są do objawów pozytywnych. Stanowią bowiem charakterystyczne i bardzo wyraźne odchylenie od normalnych procesów poznawczych. Przeciwieństwem są objawy negatywne, wyrażają one brak lub tylko obniżenie u chorego normalnych reakcji.

Halucynacje alkoholowe są przez chorego odbierane jako prawdziwe doznania jednego z narządów zmysłów. Co istotne, nie są one są zniekształceniem istniejących bodźców zewnętrznych (złudzenia). Nie ma żadnych podstaw do występowania halucynacji alkoholowych w świecie najbliżej otaczającym postać chorego.

Do zdefiniowanej grupy halucynacji zalicza się pseudohalucynacje. Te specyficzne halucynacje są spostrzeżeniami, które – podobnie jak klasyczna halucynacja - powstają bez udziału bodźców zewnętrznych, a ulegający im człowiek odbiera spostrzeżenia jako rzeczywiste. Co istotne, spostrzeżenia patologiczne odbierane są przez chorego, jako spostrzeżenia docierające spoza miejsc dostępnych percepcji danego zmysłu. Czyli omamy rzekome wzrokowe wyświetlają się w oczach, a dochodzą z ciemności lub z wnętrza ciała. Omamy słuchowe docierają do pacjenta z Marsa. Omamy rzekome stanowią istotny element zespołu paranoidalnego.