Odnalezienie się w kabale

Kabała to filozofia wywodząca z religii i tradycji żydowskiej, ale już przed setkami lat zaadoptowana została na grunt chrześcijański, gdzie rozwija się od tamtej pory pod nazwą kabały chrześcijańskiej.

Tradycja kabalistyczna rozwinęła się w Europie w XII i XIII w. jako próba uduchowienia religii judaistycznej, która według kabalistów stała się nazbyt formalna i sztywna. Od samego początku kabała nie była jedną konstrukcją, ale zbiorem najróżniejszych spekulacji oraz rozmyślań.

Trudno przybliżyć w jednym, krótkim tekście to, czym jest kabała, ale można – idąc od początku – zaprezentować namiastkę filozofii kabalistycznej na przykładzie teorii powstania Wszechświata.

Więcej informacji: Czym jest kabała?

Z Ein Sof wytrysnął pojedynczy promień światła, który zrodził dziewięć kolejnych blasków. Pierwszą emanacją była Keter (Korona), a pozostałe dziewięć sefirot zamykała Malchut (Ziemia).

Blaski, nazywane sefirotami są strukturą życia zwaną Drzewem Życia. Jest to mapa i klasyfikacja wszystkiego. Na uniwersalnej dla wszystkich tworów koncepcji Drzewa Życia opiera się kompozycja człowieka i kosmosu. Bo według Kabały wszystko we Wszechświecie zostało stworzone na podobieństwo Boga.

Również poszczególne etapy zgłębiania kabalistycznej wiedzy odpowiadają dziesięciu sefirotom. Nie można uciec od prawideł – poza boskim stworzeniem nie ma niczego. Stąd wziął się na świecie doskonały i przewidywalny porządek.

Kabała uznaje otaczający ludzi świat jako symbol. Wszystko, co obejmujemy naszym umysłem symbolizuje miejsce pochodzenia, którym jest Ponadczasowa Rzeczywistość.

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Pięć etapów upojenia alkoholowego

Halucynacje alkoholowe

Kobiety uzależnione od heroiny